It ain’t over till’ it’s over zeggen ze wel eens. Dat bleek tijdens de vijfde etappe van de Hardloopvierdaagse maar weer eens. Ik was in een strijd verwikkeld voor de derde plek bij de Masters Veertig-plus, zoals altijd de grootste categorie lopers en helaas ook de sterkste categorie. Nummer Eén was onbereikbaar. Voor iedereen, ook voor de jonkies van de categorieën senioren en de 35+. Ik had de derde etappe volle bak gelopen, tot grote schrik van mijn twee concurrenten, Nummer Drie en Nummer Vijf in het klassement. Argwanend werd ik in de gaten gehouden. Voor de vierde etappe, een tijdloop over 8,7 kilometer scheelden we onderling een seconden of veertig. Na die etappe was Nummer Drie Nummer Vijf geworden en Voorheen Nummer Vijf mocht zich Nummer Drie noemen. Ik bleef netjes vierde. Maar Nummer Drie en Nummer Vijf kenden elkaar goed. Twee lopers uit de regio en ervaren H-4-D lopers. In die vijfde etappe, bijna 19 km, moesten Nummer Vijf en ik, Nummer Drie al vlot laten gaan. Hij was in groeiende vorm. Geen houden aan dus. Ik had sowieso geen zin om een strijd aan te gaan voor een plek om de vierde en vijfde plek. Als het […]
Lees verder
31
mei
2009