De pijn zal nog wel verdwijnen, maar zover is het nog niet. Dus een mooi moment om terug te kijken naar de uitdaging die ik mij voor dit seizoen had beloofd. Een hele triathlon. Halverwege jaren tachtig, na mijn finish in de eerste editie van de Triathlon van Spijkenisse keek ik vol bewondering naar mannen als Axel Koenders, Gregor Stam en Rob Barel. Een hele triatlon, dat was het echte werk. Het lag buiten mijn bereik, ver zelf. Misschien ooit.. Begin december kwam er op FB een berichtje voorbij van de Gelreman. Een hele triathlon met woorden als “kleinschalig en persoonlijk” in het bericht. Ik zag een doel voor 2019, maar gelijk de vraag: kan ik dit? Zwemmen is geen probleem. Een kleine vier kilometer zwem ik zo. Afgelopen jaren genoeg gezwommen met als hoogtepunten de oversteek van Den Helder naar Texel en de estafette over het IJsselmeer. Fietsen dan? Honderdtachtig kilometer, dertig per uur. Zes uur. Moet kunnen. Vergt de nodige tijd voor trainingen maar in een ver verleden fietste ik ook af en toe het IJsselmeer rond, tochten van 300+ km. En de trainingen in de zomer van 2018 voor de Mont Ventoux bevielen mij prima. Maar het lopen, dat is […]
Lees verderGelreman 2019
Op uitnodiging van Robert Nieuwland was ik samen met mijn vrouw naar Madrid gevlogen om mee te doen aan de Gran Trail Peñalara, een trail door de bergen van de Sierra de Guadarrama. Robert heb ik leren kennen in Ierland, tijdens het WK ultratrail. Ik mocht coachen en hij was één van de Nederlandse atleten. Alhoewel, Nederlands? Volgens mij spreekt hij rapper Spaans dan Nederlands. Indrukwekkend was dan ook dat hij alle Spanjaarden voorbleef tijdens dat WK. Ik hoefde voor mijn Spanje avontuur alleen mijn ticket te regelen en Robert regelde de rest. Hij is vorig jaar begonnen met Madrid Trailrunning, een reisbureau voor mensen die een hardloopvakantie of -weekend in de regio Madrid willen gaan doen. Na aankomst op het vliegveld van Madrid stond Robert klaar en werden we naar het prachtige B&B in Miraflores de la Sierra gebracht. De uitvalbasis voor de wedstrijd de volgende dag. Het hele weekend werd door Robert prima georganiseerd, dus als jullie zin hebben in een sportieve vakantie, kijk dan snel even op de site van Madrid Trailrunning: http://www.madridtrailrunning.com/ Maar dan de wedstrijd. De basis die je moet hebben voor een wedstrijd met vijfentwintighonderd hoogtemeters, 60 km lang, met de hoogste berg uit […]
Lees verderDe zoen van Mevrouw Knippenberg
Natuurlijk, de berichten vanuit de nacht zijn niet om blij van te worden. Slecht strand, zwaar, wind tegen. Maar dat is vrijdagnacht en nog voor IJmuiden. Het lijkt een moeilijke JKM te zijn voor de mannen en vrouwen die zich wagen aan de 100 mijlen. Ontspannen start ik voor de halve versie. Vijftig mijl, tachtig komma vijf kilometer. Een paar weken geleden had ik, kijkend naar de startlijst, mijzelf een plekje bij de eerste vijf bedacht. Maar met een linkerhamstring die zeurt bij tempo’s van boven de vijftien per uur en een Zes Uursloop van Stein die niet uit mijn systeem wil ben ik niet super. Ik zie in de Egmondstraat, enkele meters na het startschot de eerste lopers al bij mij weglopen. Nu is er altijd een deel dat te hard start. Ik kies mijn eigen tempo en loop in eigen wereld. Altijd aardig als medelopers een praatje maken maar van mij hoeft het niet. Laat mij maar mijn wereld zo klein mogelijk houden. Na ruim twintig kilometer is het duidelijk, dit zal niet mijn gloriemoment worden. De wind giert in de rondte. Windkracht vier, vijf. Wat maakt het uit. Het is een herrie en af en toe voel […]
Lees verderNummer Vier
It ain’t over till’ it’s over zeggen ze wel eens. Dat bleek tijdens de vijfde etappe van de Hardloopvierdaagse maar weer eens. Ik was in een strijd verwikkeld voor de derde plek bij de Masters Veertig-plus, zoals altijd de grootste categorie lopers en helaas ook de sterkste categorie. Nummer Eén was onbereikbaar. Voor iedereen, ook voor de jonkies van de categorieën senioren en de 35+. Ik had de derde etappe volle bak gelopen, tot grote schrik van mijn twee concurrenten, Nummer Drie en Nummer Vijf in het klassement. Argwanend werd ik in de gaten gehouden. Voor de vierde etappe, een tijdloop over 8,7 kilometer scheelden we onderling een seconden of veertig. Na die etappe was Nummer Drie Nummer Vijf geworden en Voorheen Nummer Vijf mocht zich Nummer Drie noemen. Ik bleef netjes vierde. Maar Nummer Drie en Nummer Vijf kenden elkaar goed. Twee lopers uit de regio en ervaren H-4-D lopers. In die vijfde etappe, bijna 19 km, moesten Nummer Vijf en ik, Nummer Drie al vlot laten gaan. Hij was in groeiende vorm. Geen houden aan dus. Ik had sowieso geen zin om een strijd aan te gaan voor een plek om de vierde en vijfde plek. Als het […]
Lees verderUTMB 2008, de wedstrijd.
De lijst van favorieten op de deelnemerslijst de zesde editie van The North Face Ultra-Trail du Mont-Blanc was indrukwekkend. Zo was de oude Italiaan Marco Olmo weer van de partij, de winnaar van de vorige twee edities van de 166 kilometer lange trail door het Mont-Blanc massief. De zestigjarige vegetariër liep de omloop door Frankrijk, Italïe en Zwitserland in 2007 in 21 uur 31, met bijna een uur voorsprong op de Duitser Jens Lukas en de Franse hoop Nicolas Mermoud. Die laatste twee gingen dit weekend voor de herkansing. Een andere oud-winnaar is de sympathieke Dawa Sherpa. De tegenwoordig in Zwitserland wonende bergkoning is geboren en getogen op de ruim tweeduizend meter hoge flanken van de Everest. Sherpa won de 2003 editie. Naast Sherpa stonden op de startlijn ook de winnaar van 2004, Vincent Delebarre en Christophe Jacquerod, de Zwitser die in 2005 als eerste wist te finishen. De eerste startrij werd verder aangevuld met Topher Gaylord van het North Face team en een van de sterkste Amerikaanse ultralopers, Scott Jurek. Naar Jurek werd door veel mensen met belangstelling naar uitgekeken. In hoeverre kon de winnaar van diverse van de zwaarste ultralopen van de wereld (Spartathlon, Badwater, Hardrock 100, Western […]
Lees verder2003: Tom Hendriks in de eerste UTMB
In 2003 werd de eerste Ultratrail du Mont Blanc gelopen. Een legendarische editie waarbij slechts waarbij slechts 67 van de 722 gestartte lopers de finish in Chamonix haalden. Eén van die lopers die deze legendarische loop uitliep was Tom Hendriks. Ron Teunisse was de enige andere Nederlandse deelnemer. Hij besloot na ruim dertien uur lopen te finishen in Courmayeur. Tom Hendriks is bij veel marathonlopers bekend als pacer. Geregeld loopt Tom met een ballon en een opvallend hesje tijdens een marathon de 3.15 uur groep te hazen. Tom zelf loopt de marathon binnen de drie uur maar heeft ook veel mooie ultralopen uitgelopen. Zo finishte hij in 2002 en in 2004 in de dubbele Zestig van Texel. Ook zijn derde plek in de 210 kilometer lange Elfstedentocht van 2002 mag er zijn. Op UltraNed, de ultraloopwebsite, schreef Tom in 2003 zijn verhaal over die barre tocht door Frankrijk, Zwitserland en Italië. Twee fragmenten wil ik u niet onthouden: “Na achtentwintig kilometer heuvel op en af – er is eigenlijk geen kilometer vlak in dit parkoers – begint het echte werk, op naar de Col des Fours met zijn 2665 meter. Ik had al voor de wedstrijd besloten heel behoudend te […]
Lees verderWouter Hamelinck en de La Petite Trotte à Léon
In augustus 2008 schreef ik een serie artikelen voor de website Losse Veter over de Ultra-Trail du Mont Blanc, afgekort tot UTMB. De wedstrijd volgde ik ter plekke op uitnodiging van The North Face. In het laatste weekend van augustus start in Chamonix de The North Face Ultra-Trail du Mont-Blanc. De wedstrijd over 166 kilometer voert de lopers om het Mont-Blanc Massief, een berggebied dat zich uitstrekt over Frans, Italiaans en Zwitsers grondgebied met als hoogtepunt de Mont Blanc, met 4807 meter de hoogste berg van de Alpen. Binnen 46 uur moeten de atleten terug zijn in Chamonix. Ze hebben dan ruim 9000 meter geklommen en gedaald, zes passen van meer dan 2000 meter gepasseerd en uitzicht gehad over de mooiste alptoppen van Frankrijk, Zwitserland en Italië. Naast de 166 kilometer lange UTMB is er een “korte” versie, de CCC, Courmayeur-Champex-Chamonix over 98 kilometer en een “lange” versie, de PTL, La Petite Trotte à Léon. Die laatste gaat over 200 (!) kilometer, heeft 17 kilometer aan hoogteverschil en moet in teamverband van drie lopers binnen 100 uur afgelegd worden. Vorig jaar liep de bekende Belgische ultratrailloper Wouter Hamelinck de UTMB, dit jaar komen wij zijn naam tegen op de startlijst […]
Lees verderOp het podium in Cornwall
Het was een bijzondere marathon, de Cornwall Coastal Trail Marathon. De start van de marathon was bij de Cape Cornwall Golf Club. Het slechte weer had waarschijnlijk wat deelnemers afgeschrikt, regen en een graad of twaalf. Mijns inziens mooi weer voor een trail. Dus mijn trailschoenen (mijn nieuwe Mizuno Arashi’s) ondergebonden, witte (!) kousen en korte broek aan. En natuurlijk een shirtje met korte mouwen en mijn “Jungfrau Marathon Mizuno vestje” aan. Om het geheel compleet te maken had ik toch ook maar mijn losse mouwstukken aangedaan. Traillopers letten niet zo op de laatste loopmode dus ik viel niet op tussen het bonte geheel. Of het zouden mijn lange kousen geweest zijn. Zag ik tijdens La Magnétoise nog veel lopers met deze kousen, in Engeland is de Bram Som hype nog lang niet doorgedrongen. Rare jongen, de Hollander, zullen ze wel gedacht hebben. Ik was overigens de enige buitenlander. De organisatie trots, de Cornwall Coastal Trail Marathon kan voortaan met het predikaat International op de poster pronken. Vierenvijftig hardlopers stonden er aan de start en niemand wilde of durfde vooraan te gaan staan. Ik ging een meter achter de startlijn staan en stond ineens vooraan. Ik vond het niet echt nodig om […]
Lees verderZestig van Texel 2007
“Lopen is geen sport maar een manier van reizen.” Deze woorden staan op de grafzerk van Jan Knippenberg op de begraafplaats van Oudeschild op Texel. Tussen de plantjes op zijn graf staan twee oude hardloopschoenen. Voor vele lopers is Jan Knippenberg een voorbeeld. Toen ik in de jaren tachtig begon met lopen was hij een man die afstanden liep die onbereikbaar leken, en om eerlijk te zijn, voor mij nog steeds onbereikbaar lijken. Maar zijn boek, “De mens als duurloper” en zijn columns in Runner’s World waren inspirerend. Je bent hardloper of niet. Dat gevoel, schoenen aan en de deur achter je dicht trekken en gaan lopen. Tweede paasdag was de Zestig van Texel. Anderhalf jaar geleden heb ik besloten om dat te gaan lopen. Mijn eerste doel was uitlopen, hoe dan ook. In plaats van een of twee marathons per jaar ben ik maandelijks een marathon gaan lopen. Kijken of ik zoiets aan zou kunnen. Want is het niet zo dat vele mensen roepen dat je maar een of twee marathons per jaar kan lopen? Er bleek een hele wereld te bestaan van lopers die geregeld marathons en langere afstanden liepen. Het marathonlopen ging mijn steeds beter af. Ik […]
Lees verder