Ruim een jaar geleden schreef ik op deze plek een review over de Saucony Kinvara, één van mijn favoriete loopschoenen waar ik wedstrijden op loop van 1500 meter tot en met afstanden van 75 kilometer. Saucony heeft sinds enige tijd een nieuwe loot aan haar boom van lichte en min of meer minimalistische schoenen, de Saucony Virrata. Offset nihil De schoen lijkt erg veel op de Kinvara maar waar de Kinvara nog een ‘heeldrop’ (of ook wel ‘offset’ genoemd) heeft van vier millimeter is bij de Virrata het hoogteverschil tussen teen en hiel nihil. Hierdoor sta je dus gewoon plat op de voeten in plaats van met een verhoogde hak. Het vergelijken van de Kinvara en de Virrata is zoiets als ‘zoek de tien verschillen’. Zoals hierboven al geschreven, de Kinvara heeft een heeldrop van 4 mm en de Virrata heeft geen hoogteverschil. De dikte van de zool onder de voorvoet is bij beide modellen 18 mm, de hak van de Kinvara is 22 mm, bij de Virrata dus 18 mm. Ze zijn allebei voorzien van een EVA+ tussenzool en een slijtzool van XT-900. Ook het bovenwerk verschilt niet heel veel. Kijkend naar het gewicht is de Virrata 41 gram […]
Lees verderGetest: Saucony Virrata
Getest: Saucony Peregrine 2
Een kleine anderhalf jaar geleden schreef ik op deze plek een review over de Peregrine, een neutrale trailschoen van Saucony. Een all-round trailschoen waarmee je gerust de lange en zware trails mee kan lopen. Sindsdien heb ik vele andere trailschoenen mogen testen maar ik bleef mijn zwaarste trails lopen op de Peregrine. Gewoon omdat de schoen comfortabel was, tamelijk licht (mijn maat 46,5 woog 320 gram) en met slechts een heeldrop van 4 mm. Nu komt de Peregrine 2 uit. Mesh Onlangs kreeg ik de Peregrine 2 om te testen. En dan is het eerst zoeken naar de verschillen. De kleur is natuurlijk een inkopper. Het wat saaie blauw is ingeruild voor een geel-zwart gekleurde schoen. Op het oog is het bovenwerk het meest veranderd. Er waren wat klachten over de mesh die hard sleet bij de eerste Peregrine. Zelf heb ik dat niet ervaren bij mijn schoenen. Wel dat de rubberen bescherming van de tenen losliet maar dat was met een druppeltje lijm snel verholpen. Niet minimalistisch Verder zijn er gelukkig weinig verschillen te vinden. De schoen past erg goed en mede dankzij de lage heeldrop voelt het lopen natuurlijk aan. De zool is wel dikker dan de meer […]
Lees verderSlijtage aan schoenen.
Geregeld test ik schoenen. De meeste reviews worden geschreven naar aanleiding van twee trainingen op de te testen schoenen. Veel schoenen worden daarna nooit of amper meer gedragen. Maar er zijn enkele schoenen die ik geregeld draag. En dan zie je ook de slijtage op de lange termijn. In deze blog vindt u drie voorbeelden van slijtage. … Bij alle drie de paren Saucony Kinvara 1 en bij mijn paar Kinvara 2 zie ik scheurtjes in het bovenwerk, aan de buitenkant, precies op het buigpunt van mijn tenen en mijn voorvoet. Bij de Kinvara 3, die een ander soort mesh als bovenwerk heeft zie ik het niet. … Aan de buitenrand, net boven de zool liet de afwerkrand van de North Face Single Track Hayasa los na wat trailwedstrijden en diverse trainingen. Opgelost met wat Superglue. Wel eerst de binnenzool eruit halen want anders plakt de binnenzool vast aan de binnenkant. De meshlaag is namelijk nogal poreus. … Na een loodzware trail in de bergen in Spanje was bij de Saucony Peregrine de bescherming van de tenen losgelaten. Ook hier het probleem opgelost met wat Superglue.
Lees verderGetest: Saucony Kinvara 3
Als tester moet je zo onbevooroordeeld mogelijk het te testen product bekijken. Meestal gaat dat prima. Maar bij het nieuwste model van de Kinvara van Saucony is dat toch lastig. Een kleine twee jaar geleden mocht ik de eerste versie van de Kinvara testen en was direct enthousiast. En sinds die tijd heb ik al mijn wedstrijden en vele trainingen gelopen op dit model van Saucony. De Kinvara 3 werd onlangs aangekondigd met allerlei vernieuwingen. Nu zijn vernieuwingen bij loopschoenen niet altijd verbeteringen. Die les heb ik wel geleerd de laatste twintig jaar. Bij de eerste training merkte ik direct dat het hielstuk iets steviger was bij de Kinvara 3 dan bij zijn voorgangers. Alhoewel ik geen enkel probleem had met de stevigheid van het hielstuk van vorige twee modellen weet ik van lopers om mij heen dat het een issue was in met name de Kinvara 1. Saucony lijkt dus die lopers tegemoet te komen met een iets hogere hielkap. De binnenkant van de hielkap is bekleed met Hydramax, wat een comfortabel gevoel geeft aan de voet. De grootste verschillen tussen de Kinvara 2 en 3 is de onderkant. Er is wat meer rubber gebruikt aan de buitenrand van […]
Lees verderGetest: Saucony Peregrine
div>Vorig jaar september testte ik de Kinvara van Saucony en ik heb sindsdien al mijn belangrijke wedstrijden van drieduizend meter op de baan tot aan de Zestig van Texel op deze schoenen gelopen. Drie paar staan er in mijn schoenenkast. Toen ik in de winter wat trails ging lopen merkte ik direct dat ik ondertussen erg gewend was geraakt aan mijn lichte loopschoenen. Mijn trailschoenen wogen zowat twee keer zo veel als mijn Kinvara’s. Dus verzuchtte ik dat er eigenlijk een trailversie van de Kinvara zou moeten zijn. En wat bleek, die stond op de rol voor begin 2011! De Saucony Peregrine is net als de Kinvara een schoen met een zogenaamde “low heel drop”, het hoogteverschil tussen de dikte van de hak ten opzichte van de teen is slechts 4 mm. De hak heeft een dikte van 18 mm en de zool onder de voorvoet 14 mm. Zelf ben ik erg voorstander van de minimalistische schoenen die tegenwoordig populair zijn. De meer traditionele hardloopschoenen hebben meestal een verschil in hoogte tussen hak en voorvoet van 12 mm. Ik ben van mening, en met mij veel anderen, dat als je op een meer natuurlijke manier staat het lopen economischer gaat. En daarmee […]
Lees verderGetest: Saucony Kinvara
Al jaren proberen de minimalisten onder de hardlopers de goegemeente te overtuigen dat hardlopen op blote voeten de meest natuurlijke manier van lopen is. Ze werden lang nagewezen als de clowns onder de atleten. En de beelden van Beau van Erven Dorens strompelend op blote voeten was ook niet echt een reclame voor de atletiek. Maar de laatste tijd worden de ideeën achter het op blote voeten lopen meer en meer omarmt door lopers en nu ook door de schoenfabrikanten. Christopher McDougall schreef in 2008 het boek Born to Run, vorig jaar in het Nederlands vertaald als De geboren renner. Hij vertelt over de Tarahumara-indianen uit Mexico. Zij hebben een bijna mythische reputatie als ultralopers, die blootsvoets lange avontuurlijke tochten maken door onherbergzame streken. Zijn verhaal wordt vanuit de wetenschappelijke wereld deels ondersteunt door Professor Daniel Lieberman van de Harvard Universiteit, die in verschillende gerenommeerde wetenschappelijke tijdschriften publiceerde over de rol van de loopbeweging in de evolutie en de vergelijking tussen het lopen met en zonder schoenen. Het lopen op blote voeten dwingt de mens de bal van de voet te gebruiken om te landen en af te zetten in plaats van de hiellanding. Door de impact van de hiellanding […]
Lees verder