Running Nu
Call Us Free: 1-800-123-4567

De draagbare tv van Henk Kalf

De draagbare tv van Henk Kalf

Het voorjaar van 1975, één atleet was onverslaanbaar op de Nederlandse wegen. Op 15 mei siert hij, Henk Kalf, de voorpagina van De Atletiekwereld, een stukje fruit grijpend tijdens de Amsterdamse marathon. Begin april van dat jaar reist de Groninger af naar Salzburg voor een sterk bezette internationale wedstrijd over tien Engelse mijlen. Kalf, op dat moment in het bezit van de beste Nederlandse tijd op deze afstand loopt daar 49.03, maar liefst 17 tellen sneller dan zijn tijd van het jaar daarvoor, gelopen in Breda.
Twee weken later staat de man in vorm aan de start van de allereerste City-Pier-City loop in Den Haag. Aad Steylen, de bondscoach van de marathonselectie had zijn mannen op de wedstrijd gewezen.
De start van de 14,5 kilometer lange wedstrijd was aan het Lange Voorhout en liep via Scheveningen terug naar het centrum. De loop was bedoeld als propaganda voor het hardlopen. De Haagse clubs Sparta, Olympia’48, Haag’68 en V&LTC werkten samen met de gemeente en de commissie super lange afstanden. Samen met honderden vrijwilligers, juryleden en de Haagse Hermandad wisten de hofstedelingen een vlekkeloze wedstrijd te organiseren. Een wedstrijd met zo’n 150 atleten en ongeveer 500 ’trimmers’.
Henk Kalf plaatste halverwege de wedstrijd een tempoversnelling en nam afstand van de rest van het veld, waar PSV atleet Cor Vriend nog dappere pogingen deed om de Groningse V&D medewerker bij halen. Henk Kalf liep de 14,5 kilometer in 42.52, op 28 seconden gevolgd door Vriend. Daventriaan Roelof Veld finishte als derde, in 43.33, gevolgd door Piet Vonk en Johan Kijne.

Henk Kalf, tegenwoordig selectieleider van het eerste van GVAV-Rapiditas, blikt met veel genoegen terug op die periode.

“Ik won in Den Haag een draagbare televisie. Het waren populaire prijzen in die tijd, televisies. Deze is in menig vakantie mee geweest en heeft in heel wat huiskamers gestaan! Ik was in vorm in die tijd. Ik was het jaar ervoor overbelast teruggekomen uit de marathon van Brussel maar dat voorjaar liep ik diverse records. Eerst in Salzburg, daarna het Nederlands marathonrecord in Amsterdam en het record op de dertig kilometer tijdens de landenwedstrijd in Berlijn.
Al spreek ik liever niet van een Nederlands record, maar van een bestprestatie.”

Hij liep op 3 mei 1975 het record van zijn bondscoach Aad Steylen uit de boeken. In Amsterdam werd voor het eerst in 47 jaar weer een marathon gelopen over het oude Olympische parcours. Op het vijf kilometer-punt, wat de koplopers in exact 15 minuten passeerden, waren Henk Kalf en Cor Vriend de enige Nederlanders. Vlak daarachter liepen mannen als Ko van der Weijden, Piet van Alphen, Joop Smit, Joop Keizer, Jan Brands en Rob ter Poorten. Ondanks de stevige noordwestenwind klokte Henk Kalf, de Deen Jenssen en de Engelsman Kirkham 1.35.22, Cor Vriend liep daar elf seconden achter. Vlak voor het stadion wist Henk Kalf de Engelsman te lossen, maar de Deen was in de eindsprint Henk Kalf te snel af. Beide atleten klokte een nieuw nationaal record. Jörgen Jenssen 2.16.51 en Henk Kalf 2.16.53

Door zijn prestaties was Henk Kalf in de B-selectie gekomen voor de olympische marathon van 1976. Maar voordat Henk Kalf het ticket naar Montreal kreeg moest hij eerst vormbehoud tonen.

“Tijdens de marathon van Amsterdam in 1976 waren alle ogen op mij gericht. Maar de druk was te groot en de omstandigheden in Amsterdam waren begin mei slecht. Het was ruim dertig graden terwijl het een paar dagen eerder ongeveer twintig graden kouder was.”

Kalf stapte na twintig kilometer uit. Alleen de Belg Karel Lismont kon omgaan met de omstandigheden en won de marathon in 2.18.48. Ko van der Weijden werd met een vierde plek eerste Nederlander, met een zeer matige 2.31.30. Uiteindelijk was het alleen Jos Hermens die voor Nederland uit zou komen op de olympische tien kilometer en marathon.

Henk Kalf stopte als wedstrijdatleet in 1988. Opgeteld liep Henk Kalf 220.000 kilometers, hij heeft al zijn trainingen bijgehouden van 1967 tot 1988. In zijn plakboeken komen 800 wedstrijden voor waarvan hij er 200 wist te winnen.

Dit verhaal is in februari 2009 geplaatst op de website Losse Veter in een serie over 35 jaar CPC

Laat een reactie achter

"De finish is niet het einde van het lopen..." (Ultraloper Jan Knippenberg)